Η ακουστική σκιά και ο αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος

2023 Συγγραφέας: Darleen Leonard | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-11-27 07:03

Όπου ο ήχος πεθαίνει, οι ακουστικές σκιές είναι περιοχές όπου οι ήχοι, από μια ορισμένη κατεύθυνση και σε μια δεδομένη ημέρα, δεν θα διεισδύσουν. αυτά τα ακουστικά φαινόμενα συμβαίνουν είτε επειδή τα ηχητικά κύματα απορροφούνται, διαθλούνται ή απλώς διοχετεύονται σε διαφορετική κατεύθυνση. Σχετικά απαρατήρητη στον σύγχρονο, ενσύρματο κόσμο μας, το φαινόμενο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε μερικές από τις πιο διάσημες μάχες του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου.

Οι επικοινωνίες κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα^th Αιώνας

Να θυμάστε ότι όταν πολέμησε ο εμφύλιος πόλεμος, οι επικοινωνίες μεγάλων αποστάσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πρωτόγονοι από τα σημερινά πρότυπα. Ενώ ο Πρόεδρος Λίνκολν έλαβε εκθέσεις από τους διοικητές του μέσω τηλεγράφων, οι επικοινωνίες που έγιναν μέχρι στιγμής, ιδίως μεταξύ των διαχειριστών μάχης πάντα σε εξέλιξη, έγιναν συχνά μέσω ταχυμεταφορών. Άλλες πληροφορίες, όπως η κατάσταση μάχης, διακρίνονταν, σύμφωνα με τον ιστορικό Charles Ross, απλώς ακούγοντας:

Ο ήχος της μάχης ήταν συχνά η πιο γρήγορη και αποτελεσματική μέθοδος με την οποία ένας διοικητής μπορούσε να κρίνει την πορεία μιας μάχης. Οι διαταγές των στρατευμάτων έγιναν συχνά με βάση τη σχετική ένταση των ήχων από διαφορετικές τοποθεσίες.

Επομένως, εάν ένας κυβερνήτης δεν μπόρεσε να ακούσει ήχους μάχης, για οποιοδήποτε λόγο, απομονώθηκε αποτελεσματικά από τη σύγκρουση. Γνωρίζοντας ότι οι ακουστικές σκιές παρεμπόδισαν τις αποφάσεις της διοίκησης κατά τη διάρκεια πολλών μεγάλων πολεμικών συγκρούσεων, ο Ross συνέστησε: "Κάποιος μπορεί να φτάσει ακόμα και να λέει ότι οι ακουστικές σκιές καθορίζουν την πορεία ολόκληρου του πολέμου".

Εσύ είσαι ο δικαστής.

Fort Donelson (11-16 Φεβρουαρίου 1862)

Στο δυτικό Τενεσί κοντά στα σύνορα με το Κεντάκι κατά μήκος του ποταμού Cumberland κάθισε το οχυρό Confederate του Fort Donelson. Η Ένωση, υπό τον τότε Ταξίαρχο Οδυσσέα Σ. Γκραντ, προσπάθησε να πάρει το φρούριο τον Φεβρουάριο του 1862. Αρχικά, αυτές οι δυνάμεις της Ένωσης, υπό τη διοίκηση του αξιωματικού σημαίας Andrew Foote, στα σιδηρούχα πλοία στο Cumberland, υπέστησαν απροσδόκητες απώλειες και αναγκάστηκαν να υποχωρήσει σε ένα σημείο περίπου πέντε μίλια στα βόρεια, όπου ο Foote συναντήθηκε με τον στρατηγό Grant.

Πίσω στο Fort Donelson, οι δυνάμεις των συμμοριών υπό τον ταξίαρχο στρατηγό Gideon Pillow επιτέθηκαν στο τμήμα της Ένωσης, τώρα υπό τη διοίκηση του ταξίαρχου στρατηγού John McClernand. Οι Grant και Foote δεν ακούστηκαν τίποτα - πιθανότατα λόγω ακουστικής σκιάς που προκλήθηκε από μια χοντρή κουβέρτα χιονιού που είχε πέσει την προηγούμενη μέρα, καθώς και από έναν ισχυρό αέρα που έσπασε από βορρά προς νότο. Το χιόνι απορρόφησε μεγάλο μέρος του θορύβου και αυτό που έμεινε ήταν θολωμένο από τον άνεμο (τεχνικά, είχε διαθλάσει προς τα πάνω, μακριά από το έδαφος - και τα αυτιά του Γενικού Γκραντ).

Τα πράγματα έδειχναν τρομακτικά για τις δυνάμεις της Ένωσης όταν, ανεξήγητα, το Pillow απέσυρε τους άντρες του. Όταν η Grant επέστρεψε, η Ένωση επιτέθηκε, διέλυσε τους Συνομιλητές και τελικά αποδέχτηκε την άνευ όρων παράδοση των εν λόγω συμμαχικών δυνάμεων που απομένουν.

Επτά πεύκα (31 Μαΐου - 1 Ιουνίου 1862)

Λόγω του θανάτου του ομοσπονδιακού ταξίαρχου στρατηγού Robert H. Hatton, αυτή η μάχη κοντά στο Ρίτσμοντ, Βιρτζίνια, σηματοδότησε επίσης την αρχή της θητείας του στρατηγού Ρόμπερτ Ε. Λι, ως διοικητής του Στρατού της Βόρειας Βιρτζίνιας.

Με την πλάτη του στον τοίχο, ή μάλλον στον Ρίτσμοντ, ο ηγέτης των δυνάμεων της Συνομοσπονδίας, ο στρατηγός Γιόζεφ Ε. Τζόνστον, επινόησε μια πολύπλοκη, τριπλή επίθεση εναντίον του Ενόπλου Στρατού του Ποταμάκ του στρατηγού Γεωργίου Β. ΜακΚελλάν. Απαιτώντας τέλειο χρονοδιάγραμμα και συντονισμό, ο Johnston, ο οποίος είχε ελάχιστη εμπιστοσύνη στην ικανότητα των εξαρτημένων του, να φοβούνται ότι δεν κατάφεραν να εκτελέσουν τις παραγγελίες τους: από την έδρα του κοντά στην πόλη, δεν μπορούσε να ακούσει τους ήχους μάχης και υπολόγισε δεν υπήρξε μάχη. Ως αποτέλεσμα, αρνήθηκε να στείλει τα αναγκαία αποθεματικά μέχρι να είναι πολύ αργά. Όταν ο Johnston επισκέφθηκε τελικά το πεδίο της μάχης, τραυματίστηκε σοβαρά και, τελικά, έπρεπε να αντικατασταθεί από τον Lee.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Johnston δεν μπόρεσε να ακούσει τη μάχη εξαιτίας της θερμοκρασιακής αναστροφής που προκάλεσε η χαμηλή κάλυψη σύννεφων. Αυτό συμβαίνει όταν η θερμοκρασία του αέρα μακρύτερα από το έδαφος είναι θερμότερη από ότι βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια της Γης. αυτές οι συνθήκες κάνουν τα ηχητικά κύματα να διαχωρίζονται πρώτα από το έδαφος και στη συνέχεια κάτω, με αποτέλεσμα, κατά καιρούς, "δακτυλίους ακρόασης". Για τη μάχη των επτά πεύκων, αυτό σήμαινε ότι οι πολίτες του Ρίτσμοντ, 10 μίλια από το πεδίο μάχης,, ενώ ο Johnston, ο οποίος ήταν μόνο δύο μίλια μακριά, δεν μπορούσε.

Ιούκα (19 Σεπτεμβρίου 1862)

Βρίσκεται στο βορειοανατολικό Μισσισσιππή, κοντά στα σύνορά της με την Αλαμπάμα και το Τενεσί, και βρίσκεται η πόλη της Iuka. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1862, ο συνομοσπονδιακός στρατηγός Sterling Price τοποθετούσε 14.000 άνδρες στον δρόμο του στρατηγού Στρατηγού William S. Rosencrans. Ο διοικητής των δυνάμεων στην περιοχή, τώρα ο στρατηγός Grant, διέταξε μια επίθεση στην τιμή στο Iuka, που ξεκίνησε από δύο διαφορετικές ομάδες: μία υπό τη διοίκηση του Major General E.O.C. Ord και ο άλλος υπό τον στρατηγό Rosencrans.

Αντιμετωπίζοντας δυσκολίες στο συντονισμό των δύο ομάδων μάχης, η Grant διέταξε την Ord να περιμένει να πλήξει πλήρως την τιμή μέχρι να ακούσει την επίθεση της Rosencrans. Λόγω του ισχυρού ανέμου που φυσούσε μακριά από το Ord, δεν άκουσε ποτέ κανέναν ήχο μάχης.Μέχρι τη στιγμή που ο Grant και ο Ord εισήλθαν στη μάχη, η Price είχε ήδη ξεφύγει από τις δυνάμεις της Ένωσης και, μαζί με τους άντρες της, εκκενώθηκε στην ασφάλεια.

Chancellorsville (30 Απριλίου-6 Μαΐου 1863)

Κοντά στο Fredericksburg, και τα σύνορα της Βιρτζίνια με το Μέριλαντ, έσκασε τη μάχη του Chancellorsville. Αν και ο στρατηγός Robert E. Lee κέρδισε τελικά τη μάχη, ο Chancellorsville μπορεί να είναι πιο γνωστός ως μάρτυρας του θανάτου, με τη φιλική πυρκαγιά, του φημισμένου συμμαχικού υπολοχαγού Τόμας "Stonewall" Τζάκσον.

Στην τελευταία και ίσως μεγαλύτερη στρατιωτική νίκη, ο στρατηγός Τζάκσον μετέτρεψε γενναία τα στρατεύματά του σε ένα επικίνδυνο ελιγμό που τους έβαλε σε θέση να επιτεθούν στην αριστερή πλευρά του Στρατού της Ένωσης του Potomac (με επικεφαλής τον στρατηγό στρατηγό Joseph Hooker).

Η τακτική λειτούργησε, μερικοί λένε, σε κανένα μικρό μέρος λόγω μιας ακουστικής σκιάς που προστατεύει τον ήχο της επίθεσης του Τζάκσον από τον Χούκερ. Τα αρχεία δείχνουν ότι τα μπαλόνια της Ένωσης κρατήθηκαν στο έδαφος λόγω των ισχυρών ανέμων κατά τη διάρκεια της μάχης και ο Ross πιστεύει ότι οι ίδιοι άνεμοι ίσως έχουν διαθλάσει τους ήχους της μάχης στο Chancellorsville.

Gettysburg (1-3 Ιουλίου 1863)

Περισσότεροι άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν στη μάχη του Gettysburg, στην Πενσυλβάνια, κοντά στα σύνορά της με το Μέριλαντ, απ 'ότι σε οποιαδήποτε άλλη μάχη εμφυλίου πολέμου. Θεωρείται από πολλούς ιστορικούς ότι είναι το σημείο καμπής του πολέμου και μνημονεύεται από τα 16 μας^th Πρόεδρος σε μια διάσημη ομιλία, ο Gettysburg είδε την επική σύγκρουση δύο μεγάλων στρατών. Στο Little Round Top, ο Γενικός Γραμματέας George George Gordon Meade και ο Συνομοσπονδιακός στρατηγός Robert E. Lee αγωνίστηκαν άγρια έως ότου η δραματική επίθεση πεζικού του Lee, γνωστή ως Pickett's Charge, απωθήθηκε και ο Lee υποχώρησε.

Τη δεύτερη μέρα της μάχης, δύο από τους στρατηγούς υπολοχαγούς του Lee, Richard S. Ewell και James Longstreet, διατάχτηκαν να επιτεθούν στα βουνά Round Top από αντίθετες πλευρές. Ο Ewell έπρεπε να ξεκινήσει την επίθεσή του όταν άκουσε το πυροβολικό του πυροβολικού του Longstreet. ωστόσο, δεν άκουσε ποτέ την επίθεση του Longstreet και ο στρατηγός της Ένωσης Μεάδης κατάφερε να υπερασπιστεί με επιτυχία την επίθεση.

Ο Ross ισχυρίζεται ότι δύο δυνάμεις συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν την ακουστική σκιά που εμπόδισε τον Ewell να ακούσει το Longstreet. Πρώτον, υποστηρίζει ότι οι δύο μεγάλοι φυσικοί σχηματισμοί, το Κοιμητήριο Ridge και ο Culp Hill, προστατεύουν πολλούς από τους ήχους μάχης από τον γενικό. Δεύτερον, πιστεύει ότι οι ζεστές θερμοκρασίες κοντά στο έδαφος προκάλεσαν ηχητικά κύματα να διαθλούν δραματικά προς τα πάνω (και ίσως αργότερα να χτυπήσουν ένα θερμό στρώμα ψηλότερα, στέλνοντας περισσότερους δακτυλίους ήχου). Για να υποστηρίξει αυτό το τελευταίο σημείο, ο Ross σημειώνει ότι οι άνθρωποι στο Πίτσμπουργκ (150 μίλια μακριά) άκουσαν τη μάχη την 1η Ιουλίου, αλλά εκείνοι στο Taneytown (12 μίλια μακριά), δεν μπορούσαν.

Μπόνους Γεγονός

Η Βαλτιμόρη Κυρ αναφέρει ότι, κατά τη διάρκεια της χρέωσης του Pickett την τρίτη ημέρα της μάχης του Gettysburg, ήταν 87F. Έως και 51.000 στρατιώτες από τους δύο στρατού σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν, έλειπαν ή αιχμαλωτίστηκαν στο Gettysburg. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας μάχης συμμετείχαν τουλάχιστον 100.000 στρατιώτες και συνολικά 160.000 στρατιώτες και από τις δύο πλευρές πολέμησαν κατά τη διάρκεια της τριήμερης μάχης.