Αυτή η Ημέρα στην Ιστορία: 13 Μαΐου

2023 Συγγραφέας: Darleen Leonard | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-11-27 07:03

Σήμερα στην Ιστορία: 13 Μαΐου 1787

Στις 13 Μαΐου 1787, ένας στόλος 11 πλοίων υπό τη διοίκηση του ναύαρχου Άρθουρ Φίλιππος έφυγε από το Πόρτσμουθ της Αγγλίας με προορισμό τον Βοτανικό κόλπο της Αυστραλίας. Οι επιβάτες ήταν καταδικασμένοι να στέλνονται στην άκρη της αυτοκρατορίας για να το αποικίσουν και - ελπίζουμε - για αποκατάσταση υπό τη διακυβέρνηση του ναύαρχου Φίλιππου.

Ο Arthur Philip γεννήθηκε το 1738 σε μια ταπεινή οικογένεια του Λονδίνου. Όταν μπήκε στο Πολεμικό Ναυτικό, ανέβηκε στις τάξεις με τα δικά του πλεονεκτήματα και όχι με την υποστήριξη ενός ισχυρού μέντορα, ο οποίος ήταν τόσο κοινός κατά τη διάρκεια του χρόνου του. Ήταν ένας άνθρωπος του οράματος και αυτο-κίνητρο - τέλειο για τη δουλειά στο χέρι.

Όταν ο νέος κυβερνήτης της Νέας Νότιας Ουαλίας, ο Άρθουρ Φίλιππος και η ομάδα των μεταμοσχευμένων εγκληματιών του προσγειώθηκαν στον Βοτανικό κόλπο στις 18 Ιανουαρίου 1787, δεν μπορούσε παρά να είναι λίγο απογοητευμένος όταν είδε τις συνθήκες εκεί ήταν υπερβολικά άγονες, αμμώδεις και χωρίς καθαρό νερό για να υποστηρίξει έναν νέο οικισμό.

Απροσδόκητα, ο στόλος κατευθύνθηκε βόρεια προς την επόμενη είσοδο, η οποία ήταν πολύ πιο κατάλληλη για αποικισμό, και έπεσε άγκυρα στις 26 Ιανουαρίου 1788 (σήμερα γνωστή ως Ημέρα της Αυστραλίας), στη θέση που είναι τώρα γνωστή ως λιμάνι του Σίδνεϊ.

Ο κυβερνήτης Philip είχε πλήρη εξουσία από το βρετανικό στέμμα πάνω από τους κατοίκους του ανατολικού μισού της Αυστραλίας. Τα μίλια μεταξύ της Βρετανίας και της Αυστραλίας, σε συνδυασμό με την αδιαφορία της Βρετανίας για την ασυνήθη, απομακρυσμένη αποικία της, αύξησαν την ευθύνη του Philip και την αυτονομία του.

Παρά την απόλυτη εξουσία του, η ηγεσία της ηγεσία της ηγεσίας ήταν σωστή. Κατανοούσε την καλή αίσθηση της επιβράβευσης της καλής συμπεριφοράς καθώς και την τιμωρία των κακών και οι σύγχρονες πηγές αναφέρουν ότι οι κατάδικοι ανταποκρίθηκαν γενικά καλά κάτω από την ηγεσία του. Ακόμα και σε περιόδους μεγάλης ιδιωτικότητας, ο κυβερνήτης της Philips κατάφερε να διατηρήσει την αίσθηση της τάξης και να αποφύγει τυχόν ξέσπασμα επανάστασης ή απελπισίας.

Ο κυβερνήτης είχε λάβει συγκεκριμένες οδηγίες από το Υπουργείο Εσωτερικών, συμπεριλαμβανομένης της εντολής για την καθιέρωση ειρηνικών σχέσεων με τους αυτόχθονες Αβορίγινες, αλλά δεν ειπώθηκε τίποτα για το σεβασμό των δικαιωμάτων της γης. Όσον αφορά τους Βρετανούς, η αυστραλιανή γη ήταν terra nullius, ή ανήκε σε κανείς, ή για να αρπάξει.

Οι βρετανοί άποικοι ήθελαν ειρηνικές σχέσεις με τους ανθρώπους των Aboriginals, έτσι κατέλαβαν μερικούς για να τους αναγκάσουν να μάθουν αγγλικά και να ενεργούν ως διερμηνείς. Δεν έκαναν κανένα μυστικό ότι βρήκαν τους ντόπιους ασυνείδητους και κατώτερους, έτσι προσπάθησαν να τους διδάξουν τον βρετανικό πολιτισμό.

Για να επεκτείνουν περαιτέρω το χέρι της φιλίας, οι άποικοι άρχισαν να παίρνουν τη γη τους, και όταν οι Αβοριγίνες προσπάθησαν να πάρουν τα πράγματα πίσω, οι Βρετανοί είχαν τους στρατιώτες τους πυροβολούν. Τώρα έτσι κερδίζετε καρδιές και μυαλά.

Στις 11 Δεκεμβρίου 1792 ο Φίλιππος έφτασε στην Αγγλία για να ζητήσει ιατρική βοήθεια για έναν πόνο στην πλευρά του που τον ενοχλούσε για κάποιο χρονικό διάστημα. Ποτέ δεν θα επέστρεφε ξανά στην Αυστραλία. Πέθανε στις 31 Αυγούστου 1814, λίγους μήνες μετά την προαγωγή του σε Ναύαρχο του Μπλε στο Βασιλικό Ναυτικό.