Η Ιερή Ορχήστρα των Θηβών που αποτελείται εξ ολοκλήρου από τους Ανδρικούς Έρωτες

2023 Συγγραφέας: Darleen Leonard | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-11-27 07:03

Τον 4ο αιώνα π.Χ., για μια περίοδο 50 ετών μια μικρή δύναμη 300 ελίτ Θηβαίων στρατιωτών κυριάρχησε στα ελληνικά πεδία μάχης. Αυτό που κάνει αυτό το συγκρότημα αδερφών μοναδικό στην ιστορία είναι ότι αποτελούταν εξ ολοκλήρου από άνδρες εραστές.

Ο ελέφαντας στην αίθουσα - Pederasty στην Αρχαία Ελλάδα

Οι κλασσικοί Έλληνες ανέχθηκαν ένα ευρύ φάσμα σεξουαλικών ορέξεων. Εκείνο που συγκλονίζει τη σύγχρονη συνείδηση, η παιδεραστία (μια σεξουαλική σχέση μεταξύ ενός άνδρα και ενός εφηβικού ή εφηβικού αγόριου), στην πραγματικότητα, θεωρήθηκε σε πολλά σημεία ως οφέλη για την κοινωνία:Αριστοκρατία… αναγνώρισε την εξουσία της να δημιουργήσει δεσμούς μεταξύ ελπιδοφόρων νέων και συντηρητικών μέντορα. Οι δημοκρατίες το είδαν ως ασφάλιση κατά της τυραννίας…. Αλλά η κύρια πηγή του κύρους της παρέμεινε (παρά τον Πλάτωνα) τη συμβολή της στο στρατιωτικό ηθικό….[Εγώ]"

Στην πραγματικότητα, ο Πλούταρχος ισχυρίστηκε ότι στη Θήβα:Οι νομοθέτες τους, σχεδιάζοντας να μαλακώσουν ενώ ήταν νέοι τη φυσική τους φλερτ… και έδωσε μεγάλη ενθάρρυνση σε αυτές τις φιλίες… να εξισορροπήσει τους τρόπους και τους χαρακτήρες της νεολαίας….

Αν και κάποια διαφωνία ότι τα αγόρια συμμετείχαν σε αυτές τις σχέσεις, οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι:Είναι [α] λάθος [να] αφαιρέσει τα έφηβα αγόρια από τη σφαίρα των αποδεκτών αντικειμένων ενήλικου ελληνικού αρσενικού eros? αυτή η επιθυμία καθορίστηκε από τη νεανική, ίσως μάλιστα να λέμε "αγόρι", αρσενική ομορφιά, αλλά όχι από την ηλικία - είτε λιγότερο από ή περισσότερα από 18 χρόνια ".

Επιπλέον, αυτή η αντίληψη υποστηρίζεται από τις σύγχρονες αναφορές του Ξενοφώντος (430-354 π.Χ.), οι οποίοι ανέφεραν ότι «οι άντρες και τα αγόρια έζησαν μαζί σαν παντρεμένοι». [2] Στην πραγματικότητα, ορισμένοι μάλιστα έσηψαν τις σχέσεις τους:Η λατρεία του Ηρακλή ήταν ιδιαίτερα δυνατή στη Βοιωτία. Ο Αριστοτέλης, σε ένα χαμένο έργο, περιέγραψε έναν "τάφο του Ιωλάους" αφιερωμένο στον εραστή και τον σύντροφο του ήρωα, όπου οι Θηβαίοι εραστές στην εποχή του εξακολουθούσαν να αγκαλιάζουν την αμοιβαία αφοσίωση.

Παρόλο που η συμμετοχή των ανηλίκων σε αυτές τις σεξουαλικές σχέσεις προσβάλλει τα σύγχρονα ήθη, την ευαισθησία και τους νόμους μας, εκείνη τη στιγμή, η βαθιά συσχέτιση μεταξύ των δύο ανδρών θεωρήθηκε ως στρατιωτικό πλεονέκτημα:

Ο Νέστορ του Ομήρου δεν ήταν καλά εξειδικευμένος στην παραγγελία ενός στρατού… [αυτό θα] ταξινομήσει τη φυλή και τη φυλή και την οικογένεια και την οικογένεια μαζί… αλλά ότι έπρεπε να ενταχθούν στους εραστές και τους αγαπημένους τους. Για τους άνδρες της ίδιας φυλής ή οικογένειας μικρή αξία μεταξύ τους όταν πιέζουν οι κίνδυνοι. αλλά μια μπάντα που τσιμπημένη από φιλία που βασίζεται στην αγάπη δεν είναι ποτέ να σπάσει, και ανίκητος? δεδομένου ότι οι εραστές, ντροπή να είναι βάση στη θέα των αγαπημένων τους, και η αγαπημένη πριν τους εραστές τους, βυθίζονται πρόθυμα σε κίνδυνο για την ανακούφιση ο ένας τον άλλον….

Και, όσον αφορά τη θεϊκή μονάδα ελίτ, αυτό αποδείχθηκε ακριβώς αυτό που συνέβη.

Η ιερή μπάντα

Τουλάχιστον από τον Πλούταρχο (46-120 μ.Χ.), πιστεύεται ότι η μπάντα είχε γίνει ιερή λόγω των τελετουργικών όρκων κάθε ζευγαριού: "Οι εραστές έβαλαν την πίστη τους στον τάφο του Ιωλαίου. Είναι πιθανό, λοιπόν, ότι αυτό το συγκρότημα ονομάστηκε ιερό γι 'αυτό το λογαριασμό."

Αρχές

Οι περισσότερες ιστορίες πιστώνουν τον Γοργίδη, τον κύριο αξιωματικό της Βοιωτίας, με την ίδρυση της Ιερής Λέσχης το 378 π.Χ., περίπου την εποχή που οι Βοιωτοί απέβλεπαν τους Σπαρτιάτες από την Θηβαϊκή ακρόπολη.

Πολλοί πιστεύουν ότι το χέρι του Γκοργκιδά επέλεξε τα ζευγάρια της μπάντας, το καθένα αποτελούμενο από ένα σβήνει (ο μεγάλος άνθρωπος, που ονομάζεται "εραστής") και eromenos (ο νεότερος αρσενικός, που ονομάζεται "αγαπημένος"). Παρόλο που κάθε ζευγάρι είχε ηλικιωμένο και μικρότερο, φαίνεται ότι δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ηλικιακή απόκλιση μεταξύ των δύο: σύμφωνα με έναν μελετητή, τα αρσενικά στο τάγμα είχαν καταστεί τα πλήρη μέλη μόλις φτάσουν σε ηλικία 20 ή 21 ετών και ότι μετά την ηλικία των 30 ετών, βετεράνοι μαζεύτηκαν έξω.

Πρώτη νίκη

Ο πρώτος θρίαμβος της Ιερής Μονής ήταν στη Μάχη της Τεγύρας το 375 π.Χ., όπου, όταν έρχονταν απροσδόκητα σε μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη των Σπαρτιατών, ένας Θηβαίος στρατιώτης είπε:Έχουμε πέσει στα χέρια των εχθρών μας! "[Iv]

Στην οποία ο Πελοπίδας (ηγέτης της μπάντας) απάντησε: "Γιατί και πάλι… από ό, τι στη δική μας; Στη συνέχεια διέταξε όλους τους ιππείς του να οδηγήσουν… [στη μεγαλύτερη δύναμη των Σπαρτιατών, του οποίου] ολόκληρος ο στρατός κατασχέθηκε με φόβο και άνοιξε λωρίδα για τους Θηβαίους… [ο οποίος] χρησιμοποίησε το μονοπάτι που άνοιξε έτσι… και τα σκότωσε καθώς πήγε μαζί…. Είχαν κατορθώσει… κατακτώντας τον εχθρό τους εντελώς…. Ποτέ πριν, οι Λακεδαιμόνιοι [Σπαρτιάτες] σε ανώτερους αριθμούς είχαν εξουδετερωθεί από μια κατώτερη δύναμη…. "[V]

Μεγαλύτερη νίκη

Στη μάχη της Leuctra το 371 π.Χ., το ιερό συγκρότημα βοήθησε τη Θήβα να τελειώσει τη σπαρτιατική κυριαρχία της περιοχής: "Τα 300 μέλη της ελίτ Sacred Band… [είχε] ορκιστεί να υπερασπιστεί τους εραστές τους στο θάνατο… ήταν τοποθετημένο στην αριστερή πτέρυγα… [και ενώ οι Θηβαίοι ιππείς δημιούργησαν χάος ανάμεσα στις σπαρτιατικές τάξεις]… Ο Πελοπίδας και η Ιερά Band επιτέθηκαν επίσης στη θέση του Cleombrotus [η σπαρτιατικός ηγέτης] με αποτέλεσμα τον θανατηφόρο τραυματισμό του σπαρτιανού βασιλιά και την πλήρη ήττα του σπαρτιανού δεξιού."

Η απώλεια της Σπάρτης επέτρεψε στη Θήβα να εδραιωθεί ως ελληνικός ηγεμόνας για την επόμενη δεκαετία.

Πιστός στο τελευταίο

Το τέλος της Ιερής Λέσχης αντιστοιχούσε με τον Φίλιππο Β 'της ήττας της πΓΔΜ στις ελληνικές πόλεις-κράτη το 338 π.Χ. στη μάχη της Chaeronea, όπου ένας νέος Μακεδόνας πρίγκιπας ήρθε στην προεξοχή: "Τότε ο Αλέξανδρος, η καρδιά του έβαλε να δείξει στον πατέρα του την αντοχή του… κατάφερε να διαρρήξει το στερεό μέτωπο της γραμμής του εχθρού…. Ο κορμός συσσωρεύτηκε, μέχρι τελικά ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να περάσει από τη γραμμή…"

Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Αλέξανδρος είχε: "Επικράτησε την ελληνική δεξιά πτέρυγα, η οποία καταλήφθηκε από τη διάσημη "Ιερή Λέσχη" των Θηβαίων, η οποία σφαγιάστηκε."

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο βασιλιάς του κατακτητή κινήθηκε από το θάρρος της Ιερής Συγκρότησης: "Μετά τη μάχη, ο Φίλιππος έβλεπε τους νεκρούς και σταμάτησε στον τόπο όπου βρίσκονταν τα τριακόσια, όλοι εκεί που είχαν συναντήσει τα μακρά δόρατα της φάλαγγας του, με την πανοπλία τους, ανακατεύονταν μεταξύ τους, ήταν έκπληκτος και επάνω μαθαίνοντας ότι αυτή ήταν η μπάντα των αγαπημένων και αγαπημένων, ξέσπασε σε δάκρυα και είπε: «Πεθαίνουν αδυσώπητα αυτοί που πιστεύουν ότι αυτοί οι πράκτορες έκαναν ή υπέφεραν κάτι ντροπιαστικό». [vi]

Coda

Το 1818 ένας Βρετανός ιππικός ιππασίας κοντά στο χωριό Chaeronea πέρασε πάνω από ένα βράχο το οποίο, μετά από περαιτέρω επιθεώρηση (και πολλά σκάψιμο), αποκαλύφθηκε ότι είναι ένα τεράστιο λιοντάρι πέτρα, το οποίο ανεγέρθηκε, σύμφωνα με μερικούς, προς τιμήν της διάσημης μάχης: "Στις ανασκαφές του περιβόλου του μνημείου του Λιονταριού βρέθηκαν 254 σκελετοί, τοποθετημένοι σε επτά σειρές. Γνωρίζουμε ότι ο Θηβαίος Ιωτός [Band] ανήλθε σε 300. οι δύο αριθμοί φαίνονται αρκετά κοντά για να δώσουν ισχυρή επιβεβαίωση [ότι τα όργανα ανήκουν στην Ιερή Ομάδα]. " [vii]